KADINLAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN ..

1975 yılında Dünya Kadınlar Yılı’nı ilan eden Birleşmiş Milletler Örgütü, 16 Aralık 1977 tarihinde 8 Mart‘ı tüm kadınları için Dünya Kadınlar Günü olarak kutlanmasını kararlaştırdı. 8 Mart Dünya Kadınlar günü Tarihçesi :8 Mart 1857 tarihinde ABD’nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 100 bini aşkın kişi katıldı.26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka’nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart‘ın “Dünya Kadınlar Günü” olarak kutlanması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle kabul edildi.İlk yıllarda belli bir tarih saptanmamıştı ve değişen tarihlerde fakat her zaman ilkbaharda kutlanıyordu. Tarihin 8 Mart olarak saptanışı 1921′de Moskova’da gerçekleştirilen 3. Uluslararası Kadınlar Konferansı’nda gerçekleşti. Birinci ve İkinci Dünya Savaşı yılları arasında bazı ülkelerde kutlanması yasaklanan Dünya Kadınlar Günü, 1960′lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nde de kutlanmaya başlanmasıyla daha güçlü bir şekilde gündeme geldi. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 16 Aralık 1977 tarihinde 8 Mart‘ın “Dünya Kadınlar Günü” olarak kutlanmasını kabul etti. Birleşmiş Milletler’in sitesinde günün tarihine ilişkin bölümde, kutlamanın New York’ta ölen işçilerin anısına yapıldığının yazılmamıştır Ve Ben KAdın Olacağım Yine Açlığımızdı bizi aynı semada buluşturanBize uzak coğrafyaydı sevmeler.. Fırtınaların fırtınalarla çarpıştığıyalnız ruh dünyamızın buzsu sağnağıydı terimiz Tenimizle ilk tanışan Antartikanın kuzey kıyılarındakisoğuk yüzey sularını kucaklamıştısevgisizlikten üşüyen kollarımız.Tropiklerin güneyinden gelensıcak dip akıntılarıydı aradığımızBiliyorduk aslında;yerkürenin en sert rüzgarlarınıBiliyorduk ne yapacağını kestiremediğimiz okyanusa daldığımızı.Kutuplardan gelmiştikÜşümüştük Bilmem kaç mil hızla esen aşkın yerçekimiydibizi girdabına alan. Ve biz kendimizi bırakmıştıkdalga ve rüzgarların ritmineAşkın büyüsüydü bu. Nefeslerimizi duyumsadığımızdaAçılırdı göğsümüzdeki kafeshelezonik geometresindeydik dalgalarınKusursuz bir uyum başlardı sevişmelerimizde. Bir uçurtma gibibir alçalır bir yükselirdik.Yumuşak kavislerle uçardık saatlerce. Yoksun şimdi;bir Albatros gibi okyanustaki yalnızlığına uçtunBilirsin tek eşliliği sever Albatroslar. Bilirim uzun ayrılıklar sonrası döneceğini.Yoktur ayrılığın ne saati ne takvimi.Ama yakındır sevgililerin buluşma mevsimi. Sicim gibi yağmurun indiği gecetutuklayacağız hasretiMühürleyeceğiz dudaklarımızın kızıl alevinde. Yakamozlarda kırılan yalnızlığımızıntortusu vuracak dibeyağmurda ıslanacağızgüneşe koşacağızgünde coşacağız Ve ben kadın olacağım yine..