31 Ocak 2009 Cumartesi

İnsan kaderine boyun eymelimi

Türkülerimiz bile umutsuz insan kaderine boyun eymeli bu nasıl mantık bence eymemeli direnmeli hemde son ana kadar.Bu hastalıkla tanıştığımda kısa bi umutsuzluk yaşadım yahu bu kadar kolaymı ölmek aslında ilk düşüncem memesiz kalınca nasıl görüneceğimdi daha sonra anladımki bunun hiç bi önemi yokmuş aslolan hayatı dolu dolu yaşamakmış bende öyle yapıyorum yapamadıklarımı yapmak istiyorum ve yapıyorumda.Benimle aynı kaderi paylaşan arkadaşlar şunu hiç unutmasınlar hiç bir şey bizim hayatımızdan önemli deyil bu günlükte bu kadar yazıyorum yarın yeni bir gün olacak belkide gün doğmadan neler doğacak.....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sende yaz...

Diğer Sayfalarıda Dolaşın